Nang bata
pa siya at inilabas ng bahay ng ina upang magpa-araw, natuklasan ng ina na ang
bata ay walang anino.
Mula noon
ay itinago na ng ina ang katotohanan. Itinago niya ang bata sa loob ng bahay
hanggang sa siya ay magkaroon ng hustong gulang.
“Kakaiba
ka, anak. Wala kang anino. Ilihim mo ang bagay na iyan sapagka’t baka ikaw ay
mapahamak. Baka isipin ng madla na ikaw ay isang kampon ni Satanas o isang
halimaw . . . at ikaw ay papatayin nila!”
Nangilabot
si Samuel sa kanyang narinig. Ibig sabihin ay hindi siya makalalabas ng bahay,
hindi siya maaaring makipagkaibigan. Paano siya mag-aaral? Paano siya
maghahanapbuhay?
Nagpasiya
si Samuel na sa gabi lamang siya lalabas ng bahay at iiwas na mapatapat sa
liwanag. Isang gabi ay pinuntahan niya si Tandang Puten, ang arbolaryo.
Sabi niya
kay Samuel, “Ayon sa pagkakaalam ko, ang taong walang anino ay anak ng diyablo.
Sa iyong kaso, sana naman ay hindi totoo. Panginoon ko, kaawaan ka Niya!”
Mula sa
durungawan ay malimit na sinisilip ni Samuel ang mga taong nagdaraan sa kalye
sa harapan ng kanilang bahay.
Matiyaga
niyang inaabangan ang pagdaan ni Rosanna, ang magandang dalagang-bukid na sa
tuwing dadaan ay tila nahihibang siya sa paghanga.
“Kailangan
kong makausap si Rosanna, kailangang malaman niya ang damdaming nakukulong sa
aking puso. Marahil ay pakikinggan niya ang aking pagtatapat,” wika ni Samuel
sa kanyang sarili.
Nguni’t
kasabay ng matinding paghanga at pagkakaroon ng damdaming panglalaki,
nangibabaw din ang pagkabahala. “Paano ko bubuhayin ang babaeng tatanggap sa
aking pagsinta kung ako’y bilanggo sa loob ng bahay, kung ako’y bilanggo ng
isang malagim na lihim? Paano kung malaman niya o ng buong bayan na ako ay
isang halimaw?”
Sa
katotohanan ay napakabuting tao ni Samuel. Sa halip na pumasok sa eskwela ay
binabasa niya sa bahay ang mga aklat na inuuwi ng ina. Lumawak ang kanyang
dunong at tumalas ang kanyang pag-iisip sa pamamagitan ng mga librong nababasa
at sa mga bagay na napakikinggan sa radyo.
Sa
kabaligtaran ng turing ng arbolaryo na ang katulad niya ay maaaring anak ng
diyablo, si Samuel ay palabasa ng Bibliya. Nagkaroon siya ng marundob na
paniniwala at pagtitiwala sa Diyos.
Araw-araw,
gabi-gabi ay sinusuyod niya ang Bibliya, ang Koran, ang mga aklat upang
makatuklas ng paliwanag o kalutasan sa kanyang pambihirang kalagayan.
Natuklasan
niya sa kanyang pagtatanong at pananaliksik na sa kultura ng Pilipino, ang
taong walang anino ay taong walang karangalan, taong walang nagawang mahalaga
para sa kapuwa. Mula sa Bibliya at Koran ay napag-alaman niya na ang demonyo ay
sa kadiliman kumikilos at nang hindi makita o mahalata ang kanyang mga
masasamang gawain at hangarin; kung kaya’t ang demonyo ay walang anino.
Psalmo
91:1. “Ang Panginoon ay may anino. Ang Kanyang kamay ay may anino. Ang Kanyang
bagwis ay may anino, at hindi Siya nagbabago katulad ng paiba-ibang anino.”
Ayon sa
Koran: “Isa sa mga nilikha ng Diyos ay si Satanas. Makikita sa tao na ang
pagiging maka-lupa ay nananaig at, kay Satanas, na ang katangiang maka-apoy ang
nananaig, ang pagkakaroon ng labis na init. Kapag hinukay ang libingan ng tao,
ilang taon pagkamatay niya, makikita ang pagiging lupa at ang labi ng kalikasan
ay nawala na. Si Satanas ay may pambihirang nag-aapoy na liwanag, kung kaya’t
wala siyang anino at hindi maaaring makita sa pamamagitan ng mata.”
Minsan
naman ay natunghayan niya ang kuwento ni Hans Christian Andersen. Isinasaad sa
kuwento na ang anino ng isang matalino at mayamang lalaki ay humiwalay sa
kanyang katawan. Makalipas ang mahabang panahon ang anino ay bumalik na katulad
na ng isang tunay na tao. Naging magkaribal sila sa panliligaw sa isang
magandang prinsesa. Pahayag ng anino: Magpapaubaya ako na mapasaiyo ang
prinsesa, nguni’t magpapalit tayo ng katayuan – ako ang magiging amo at ikaw
ang magiging anino!
Ang
ikinabubuhay ni Aling Marta, ina ni Samuel, ay ang panghuhula gamit ang baraha.
Kung siya ay sadyang may galing sa panghuhula o nagpapanggap lamang ay hindi
malinaw. Doon siya nanghuhula sa malaking plaza sa siyudad, sa harap ng isang
dinadayong simbahan, na nakilala bilang sentro ng mga manghuhula. Doon
nagbibigay ng hula at payo si Aling Marta na kabilang sa malaking pangkat ng
mga manghuhula na gumagamit ng baraha o di kaya ay bolang kristal. Parokyano
nila ang mga taong may agam-agam tungkol sa kanilang hinaharap.
Hiwalay
sa asawa si Aling Marta. Maaga siyang napakasal sa isang dating kapitbahay.
Dalawampu’t limang taong gulang siya nang magpakasal. Dalawang taon lamang
nagsama ang mag-asawa. Paniniwala ng lalaki ay may sira ang ulo ni Aling Marta.
Hindi
nagka-anak si Aling Marta at dahil nga iniwan ng asawa ay mahabang panahon
siyang nag-iisa. Isang araw ay naisipan niyang ibig niyang magkaroon ng anak.
Ayaw na niyang mangulila sa buhay. At dumating nga si Samuel.
Mula sa
pagka-sanggol hanggang si Samuel ay magka-isip, ibinuhos sa kanya ni Aling
Marta ang bukod-tanging pag-aaruga, pag-aalaga at pagmamahal. Ayaw na niyang
mangulilala pang muli. Si Samuel ang tanging ligaya at liwanag sa kanyang
buhay. Hindi maaaring iwanan siya ni Samuel sapagka’t iyon ay kanyang
ikamamatay.
Isang
araw, may natagpuan ang mga naglalakad sa kalye na isang katawan. Sa may gilid
ng kalye na makapal ang tubo ng damo ay natagpuan nila ang isang babaeng wala
nang buhay at sa hinuha nila ay hinalay muna bago pinatay at inihulog ang
katawaan doon sa kung saan siya natagpuan.
Ang
kinatagpuan ng katawan ay doon sa bahagi ng bayan na kung saan naninirahan si
Samuel.
Nag-imbestiga
ang mga pulis. Ibig nilang madakip kaagad ang taong humalay at pumatay sa
nasabing babae.
Nabatid
ng mga pulis, matapos na pag-aralan ang bangkay at magtanong-tanong sa mga
taong nakakikilala sa biktima, na ang nasawing babae ay nagngangalang Rosanna –
walang iba kundi ang dalagang malimit dumaan sa harapan ng bahay ni Samuel, ang
babaeng pinagtutuunan ni Samuel ng isang lihim na pag-ibig.
Sinuyod
ng mga pulis ang paligid ng nasabing bahagi ng bayan at inalam nila kung
sino-sino ang mga lalaking maaaring may kinalaman sa pagpatay kay Rosanna. Isa
si Samuel sa mga lumilitaw na nakakikilala kay Rosanna, isa sa mga binata sa
bayan na marahil ay nagkaroon ng kaugnayan kay Rosanna, Napag-alaman ng mga
pulis, sa pagtatanong sa mga taga-roon, na si Samuel ay isang taong mahiwaga
sapagka’t palagi siyang nakakulong sa bahay at sa gabi lamang kung lumabas.
Samakatuwid
ay isa si Samuel sa pinagdududahan ng mga pulis. Marahil na siya ang salarin na
gumawa ng krimen.
Dinampot
ng mga pulis si Samuel at dinala siya sa presinto upang doon ay matanong.
Inilagay siya sa gitna ng isang maliit na kuwarto na naiilawan ng isang
maliwanag na bumbilya. Pinaupo siya sa isang silya na nasa gitna ng silid at sa
kanyang harapan, sa kabilang dako ng mesa, ay umupo ang isang imbestigador.
“Nasaan
ka noong mga bandang ala una y media ng Biyernes, Mayo 28?” Simula ng
imbestigador.
“Nasa
labas po ng bahay.” Sagot ni Samuel.
“Hindi
ba’t ang gaanong oras ay oras ng pagtulog; bakit ka nasa labas ng bahay?”
Dugtong ng imbestigador.
Marami
ang ibinatong tanong kay Samuel at kahi’t na nasasagot niya ang mga katanungan,
na walang pag-aatubili sapagka’t wala siyang kasalanan, ay pinapawisan pa rin
siya dahilan sa nerbiyos at sa alinsangan sa loob ng silid. Mainit din ang
liwanag na nanggagaling sa malaking bumbilya na nakatapat sa kanyang ulo at
balikat.
Paano
niya ipaliliwanag sa mga pulis na bihira siyang lumabas ng bahay kung kaya’t
hindi siya dapat pagsuspetsahan na siyang pumatay kay Rosanna? Paano niya
ipaliliwanag na siya ay sa gabi lamang lumalabas ng bahay upang maghanapbuhay
at mabili ang mga pangangailangan niya sa araw-araw; sa gabi lamang sapagka’t
iniiwasan niyang masilayan ng liwanag sapagka’t siya ay taong walang anino!
Paano
niya sasabihin sa mga pulis na siya ay walang anino; kapag nalaman ng mga pulis
na siya ay walang anino ay tiyak na ididiin na siya bilang mamamatay-tao
sapagka’t ang taong walang anino ay kampon ng demonyo, isang halimaw?!
Malapit
nang masira ang loob ni Samuel at iniisip na niyang ipaliwanag ang kanyang di
pagkakaroon ng anino nang mapansin niya na sa mesa, sanhi ng liwanag na
nanggagaling sa bumbilya, ay may isang maitim na anino na ang hugis ay kawangis
ng kanyang ulo at balikat. Iginalaw niya ang kanyang ulo at ang anino ay
gumalaw din. Itinaas niya at iwinagayway ang kamay at ang anino ay ganoon din
ang ginawa.
Sa
loob-loob ni Samuel, at taglay ang matinding pagkagulat at pagkalito, sinabi
niya sa kanyang sarili: “Panginoon kong Diyos, may anino ako!”
Matapos
ang pagsisiyasat sa kanya ay pinauwi si Samuel ng mga pulis bagama’t may banta
sila na siya’y maaaring tawaging muli o di kaya ay arestuhin kung magkakaroon
sila ng matibay na batayan.
Umuwi si
Samuel na ang kanyang damdamin ay nababalot ng magkahalong katuwaan at
pagkagalit. Natutuwa siya sapagka’t siya pala ay may anino. Nguni’t nagagalit
din siya sapagka’t pinaniwala siya ng ina na siya ay walang anino kahi’t na
iyon ay isang malaking kasinungalingan.
Nguni’t
di na niya matatanong ang ina. Di na niya maaaring usigin at pagalitan pa siya.
Isang taon nang namamatay si Aling Marta.
Ang
katotohanan ay naging masamang tao si Aling Marta. Unang-una, ang panghuhula na
kanyang hanapbuhay ay labag sa Bibliya at sa turo ng simbahan. Wala siyang
galing sa panghuhula at ang mga bagay na inilalahad niya sa kanyang mga
parokyano ay puro kasinungalingan lamang. Pangalawa, hindi niya tunay na anak
si Samuel. Ninakaw niya ang bata nang ito ay sanggol pa. May isang ina na
napabayaan ang sanggol sumandali habang nagpapahula sa plaza ng mga manghuhula.
Dinukot ni Aling Marta ang sanggol at itinago sa kanyang bahay.
Maitim
ang puso ni Aling Marta, isang tao siyang pangsarili lamang ang iniisip.
Kinailangan niya ng kasama sa buhay. Iniwan siya ng kanyang asawa sa
paniniwalang siya ay baliw. Tiniyak niya na si Samuel ay hindi siya iiwan
magpakailan man. Pinaniwala niya si Samuel na siya (si Samuel) ay taong walang
anino.
Tungkol sa may akda:
Mga
Katanungan:
1.
Bakit nagtatago lamang si Samuel sa kanilang bahay.? Kailan lamang Ito
lumalabas?
2.
Sino ang babaeng hinahangan ni Samuel?
3. Ilarawan si Samuel.
4. Anu-anong suliranin ang mga kinaharap ni
Samuel.?
5.
Ano ang naging wakas ng kwentong "Ang taong walang anino"?
0 (mga) komento:
Mag-post ng isang Komento